Η καλή δουλειά...

Κανείς δεν γεννήθηκε με μοναδικό στόχο και σκοπό της ζωής του να σώσει το Γαλατά. Και από τι να τον σώσει εδώ που τα λέμε; Το ρήμα σώζω, σημαίνει γλιτώνω κάτι απ΄την καταστροφή. Και ο Γαλατάς δόξα τον Θεό, παρόλα τα προβλήματα του, αργεί πολύ να φθάσει σ’ αυτό το έσχατο σημείο!

Και όμως, αν και ακούγεται παράλογο, το αντίθετο δυστυχώς ισχύει: Κάποιοι έχουν γεννηθεί με σκοπό να τον καταστρέψουν. Πως; Όχι βέβαια με φουρνέλο, εξαφανίζοντας τον μια κι έξω από προσώπου Γης, αλλά με αργό, βασανιστικό τρόπο, εφαρμόζοντας την παροιμία «η καλή δουλειά αργεί να γίνει». Γιατί η καλή δουλειά στις μέρες μας, φέρνει τη δόξα και το χρήμα.

Δόξα σημαίνει να σε αναγνωρίζουν, να σε συζητούν, να είσαι «κάποιος» και να συναναστρέφεσαι με άλλους «κάποιους». Όταν οι συντοπίτες σου, οι συμμαθητές σου στο σχολείο, οι παιδικοί σου φίλοι εξακολουθούν να πίνουν το ουζάκι τους στο καφενείο του Μήτσου (έ ρε μιζέρια!), εσύ να τσουγκρίζεις τα κρύσταλλα με τους επώνυμους, τους πρωτοκλασάτους, αυτούς που τους βλέπουμε στην τηλεόραση, και τσακωνόμαστε μετά με τις γυναίκες μας γιατί φτύσαμε το γυαλί.

Τα ίδια μεγαλεία σου δίνει και το χρήμα: Να μπαίνεις στη βάρκα, να πετάς ένα πενηντάρι στο βαρκάρη και να του λες με βροντερή φωνή: Πόρο! Να πηγαίνεις στην ταβέρνα για μισό κιλό παϊδάκια και φεύγοντας να έχεις προεξοφλήσει τις δέκα τελευταίες δόσεις από το δάνειο του ταβερνιάρη. Βέβαια το συγκεκριμένο χρήμα μπορεί να μην είναι εντελώς δικό σου, αλλά είπαμε, άλλο να είσαι χουβαρντάς και ανοιχτοχέρης και άλλο κορόϊδο!

Και μη μου πεις καλά όλα αυτά, αλλά η καταστροφή που κολλάει; Εντάξει φίλε, μπορεί να μην είσαι διάσημος, μπορεί να μην έχεις χρήμα, αλλά τουλάχιστον μάτια έχεις: Κάνε μια βόλτα πάνω κάτω στο Γαλατά και θα την δεις την απάντηση. Θα την δεις και θα την αναπνεύσεις!