Γαλατιώτες & Ποριώτες, άξιοι της (μαύρης) μοίρας σας...

.

Δεν πάει να φωνάζουμε, μόνο γραφικοί γινόμαστε και τίποτα άλλο. Βλέπεις, η αντίδραση στη χώρα μας είναι απαγορευμένο φαινόμενο. Όσοι σηκώνουν το ανάστημα (!) όσοι ανοίγουν το στόμα, θεωρούνται αναρχικοί με βόμβες μολότωφ στην κωλότσεπη.

Και τα κάθε είδους αφεντικά (γιατί δεν υπάρχει αφεντικό, χωρίς αφεντικό), τρώνε τη μερίδα που τους αντιστοιχεί: Τη δουλειά μας, το μέλλον των παιδιών μας, το χαμόγελό μας και άλλα ευτελή μεζεδάκια...

Και να που ανεμογεννήτριες άρχισαν να τοποθετούνται. Τι κι αν διαμαρτυρηθήκαμε μερικοί; Τι κι αν καλέσαμε τους πολίτες Πόρου και Γαλατά για ενημέρωση; Ελάχιστοι ήρθαν. Οι πολλοί, έπαιζαν πρέφα, έπιναν ούζο ή είχαν φαγούρα.

Σε λίγο, όταν οι Αδέρες γίνουν Κρανίου Τόπος, όταν η Κοιμωμένη θα μετονομαστεί σε Βιασμένη από τα ατέλειωτα παλούκια που θα καρφωθούν στο κορμί της, όταν η Θέα του Πόρου από τουριστική γίνει βιομηχανική, όταν τα οικόπεδα θα πάψουν να πουλιόνται, τότε και μόνο τότε κάποιοι θα βγούν να βρίζουν τη μοίρα τους, μα θάναι πια αργά...

Έχετε όρεξη να διαβάσετε; Αν ναι, ρίξτε μια ματιά σε ένα λόγο που δεν εκφωνήθηκε ποτέ, λόγω έλλειψης ακροατηρίου. Έτσι για να σας λυθούν κάποιες απορίες που δεν εκφράσατε ποτέ και για να απαντήσουμε σε κάποιους ειδικούς, άσχετα αν απαξιώθηκαν να σας ενημερώσουν.

Συζητώντας με τους συγκατοίκους μου εάν είναι υπέρ ή εναντίων των ανεμογεννητριών, διαπίστωσα πως οι περισσότεροι αν και δηλώνουν άγνοια είναι υπέρ της εγκατάστασής τους!
«Ναι μεν θα υπάρξουν κάποιες αισθητικές επιπτώσεις στο τοπίο, συμφωνούν όλοι, αλλά θα έχουμε φτηνότερο ρεύμα και κέρδη στο δήμο μας!».
Για την αισθητική του καθενός, δεν έχω να σχολιάσω τίποτα. Πρόκειται για μια αντίληψη καθαρά υποκειμενική: Αυτό που κάποιος αντιλαμβάνεται σαν ωραίο, ο άλλος μπορεί να το βλέπει σαν γελοίο και το αντίθετο.
Το θέαμα της κοιμωμένης για παράδειγμα με καρφωμένες απάνω της από το γόνατο μέχρι το λαιμό, ανεμογεννήτριες ύψους 120 μέτρων, άλλους μπορεί να τους αφήνει εντελώς αδιάφορους και άλλους να τους κάνει να κλαίνε.

Όμως, τι είναι τα κάλλη, μπροστά στο οικονομικό μας όφελος, ειδικά αυτές τις δύσκολες εποχές που περνάμε;
Σωστά. Δεν είμαστε άλλωστε οι πρώτοι που θα εγκαταστήσουμε ανεμογεννήτριες. Η μισή Ελλάδα από ξηρά και θάλασσα έχει γεμίσει ανεμογεννήτριες, εδώ και χρόνια.

Άραγε, εκεί πληρώνουν φτηνότερο ρεύμα; Μειώθηκαν έστω κατά ένα ευρώ τα δημοτικά τέλη, ή μήπως τουλάχιστον έγιναν κάποια έργα, που δεν χρεώθηκαν στα κοινοτικά κονδύλια ή στην φορολογία των κατοίκων, αλλά στα έσοδα από τις ανεμογεννήτριες;

Δεν μπορεί, όλο και κάποιοι από εμάς, θα έχουν ένα τυχερό γνωστό σε κάποιο από αυτά τα ευνοημένα μέρη. Γιατί δεν τους ρωτάτε για το φτηνό ρεύμα και τα οικονομικά οφέλη των δήμων τους;
Με τρόπο όμως, όχι απότομα..
Το σίγουρο είναι, πως θα εισπράξετε την οργή και την αγανάκτησή τους, και θα σας ζαλίσουν με αριθμούς, ημερομηνίες, προσφυγές, αποφάσεις, συγκεντρώσεις, διαμαρτυρίες, διευθύνσεις στο Ιντερνέτ…… και συμβουλές!

Γιατί ποιός θεωρεί λογικό, όταν η ΔΕΗ υποχρεώνεται να αγοράζει ηλεκτρικό ρεύμα στην τριπλάσια τιμή απ΄όσο θα το παρήγαγε η ίδια, να μειώσει τα τιμολόγια της; Άκουσε κάποιος κάτι τέτοιο; Ή μήπως το αντίθετο;

«Έστω! Το χρήμα όμως δεν είναι το παν! Θα μπορούσε να απαντήσει κάποιος. Η υγεία όμως; Ότι οι ανεμογεννήτριες θα αντικαταστήσουν τον λιγνίτη, δεν σου λέει τίποτα; Προτιμάς να πεθαίνουν από καρκίνο τα παιδάκια στο Λαύριο;»

Η ανεμογεννήτρια παράγει ρεύμα όταν φυσάει ο κατάλληλος άνεμος, και δεν παράγει όταν υπάρχει άπνοια ή όταν η ένταση του ανέμου είναι τόσο ισχυρή που μπορεί να της καταστρέψει τα πτερύγια, οπότε ακινητοποιείται αυτόματα. Η ενέργεια αυτή είναι ασταθής και χαοτική, και δυστυχώς επειδή δεν έχει εφευρεθεί ακόμα τρόπος αποθήκευσής της, δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί από την ΔΕΗ σαν το λεγόμενο φορτίο βάσης.
Ο καταναλωτής δηλαδή δεν ανοίγει την κουζίνα του για να μαγειρέψει εφόσον φυσάει στις Αδέρες ή μένει νηστικός εάν όχι. Απαιτεί –και πληρώνει γι αυτό- να υπάρχει ένα σταθερό ρεύμα 24 ώρες το 24ωρο. Το σύστημα λοιπόν, δεν μπορεί να βασιστεί μόνο στα Αιολικά Πάρκα, αλλά χρειάζεται πάντα διαθέσιμες εφεδρείες σταθερού ρεύματος από άλλη πηγή όπως τα ορυκτά καύσιμα ή το φυσικό αέριο στους θερμοηλεκτρικούς της σταθμούς.
Αυτοί οι σταθμοί θα πρέπει να βρίσκονται σε συνεχή λειτουργία επειδή απαιτούνται από μερικές ώρες μέχρι τρεις μέρες για να έρθουν σε σημείο να παράγουν το ρεύμα που χρειαζόμαστε για να γυρίσουμε τον διακόπτη της κουζίνας μας.
Ο ισχυρισμός λοιπόν ότι με την κατασκευή μεγάλης κλίμακας ΑΠΕ αντικαθιστούμε συμβατικούς σταθμούς λιγνίτη ή φυσικού αερίου δεν ανταποκρίνεται στην αλήθεια.
Δεν υπάρχει καλύτερο παράδειγμα από τη Γερμανία, πρωτοπόρο στην παραγωγή Αιολικής ενέργειας και προμηθεύτριά μας των ανεμογεννητριών ENERGON, δεν κατάφερε μέχρι σήμερα να κλείσει ούτε ένα συμβατικό ή πυρηνικό εργοστάσιο παραγωγής ρεύματος. Ενώ το περιοδικό «Der Spiegel» ήδη το 2007 είχε αποκαλύψει ότι η Γερμανία με την μεγαλύτερη παγκοσμίως αιολική ισχύ των 16.000 MW ετοίμαζε 26 νέους ηλεκτροπαραγωγούς σταθμούς άνθρακα. Η ετέρα επίσης προμηθεύτρια των ανεμογεννητριών VESTAS Δανία που έχει εγκατεστημένη αιολική ισχύ άνω των 6.000 MW δεν έχει κλείσει ούτε ένα συμβατικό σταθμό παραγωγής ηλεκτρικού ρεύματος.

Κάποιος θα μπορούσε να με διακόψει αυτή τη στιγμή, με την πολύ λογική παρατήρηση: «Καλά, όλη η Ευρώπη και Αμερική έχουν γεμίσει αιολικά πάρκα, κι εσύ τα κατηγορείς;»

Αυτό είναι αλήθεια. Σήμερα όμως όλες αυτές οι πρωτοπόρες στην έρευνα για εναλλακτικές πηγές ενεργείας χώρες, όπως Αγγλία, Δανία, Γερμανία και Η.Π.Α, μας παρουσιάζουν μια τελείως διαφορετική εικόνα και ένα απογοητευτικό απολογισμό: Στις ΗΠΑ διεκόπη η κρατική χρηματοδότηση των αντίστοιχων προγραμμάτων λόγω των τεράστιων καταστροφών στο οικοσύστημα. Στην Αγγλία πρωτοβουλίες πολιτών αποτρέπουν τις 8 στις 10 αιτήσεις για εγκατάσταση. Η Δανία δηλώνει πως ο τουρισμός της μειώθηκε κατά 40%. Ο καθηγητής BJORN LOMBORG αναφέρει στο ΒΗΜΑ της 31/1/2010 πως τα τιμολόγια ρεύματος στην Δανία είναι τα υψηλότερα από κάθε άλλη ανεπτυγμένη χώρα. Οι Δανοί πληρώνουν κατά μέσον όρο 0,25 ευρώ την κιλοβατώρα, όταν οι κάτοικοι των ΗΠΑ την πληρώνουν 0,05 ευρώ. Η βιομηχανία αιολικής ενέργειας Στη Δανία είναι απόλυτα εξαρτημένη από την κρατική επιδότηση η οποία προέρχεται από τους φορολογούμενους και στηρίζει ένα μεσαίο αριθμό εργαζομένων. Κάθε νέα θέση εργασίας στον τομέα της αιολικής ενέργειας στοιχίζει ετησίως τουλάχιστον 81.000 ευρώ στους δανούς φορολογούμενους.
Στη Γερμανία και στις υπόλοιπες Ευρωπαϊκές χώρες οι αντιδράσεις παίρνουν μορφή χιονοστιβάδας με αποκορύφωμα το Μανιφέστο του Darmstadt που αφορά την εκμετάλλευση της Αιολικής Ενέργειας στη Γερμανία και υπογράφτηκε από εκατοντάδες πανεπιστημιακούς και απαιτεί την ανάκληση όλων των άμεσων και έμμεσων επιδοτήσεων στην αιολική ενέργεια ώστε να μπει ένα τέλος στην εκμετάλλευσή της.

Πως εξηγείται αυτό; Απλά. Συνέβη αυτό που θα συμβεί και εδώ, μετά από κάποια χρόνια: Οι ευρωπαίοι αν και γνώριζαν και πειραματιζόντουσαν σε αυτή την τεχνολογία εδώ και μια εικοσαετία, εν τούτοις την αξιοποίησαν τα τελευταία χρόνια, και συγκεκριμένα απ΄τη στιγμή που άρχισαν οι επιδοτήσεις των αιολικών πάρκων. Σύμπτωση; Όπου σταμάτησαν οι επιδοτήσεις έπαυσαν να τις συντηρούν. Κι άλλη σύμπτωση; Καμία σύμπτωση. Όταν πέφτει χρήμα, οι συμπτώσεις εξαφανίζονται. Αυτό συνέβη στη Σουηδία, Ολλανδία, Γερμανία, Νορβηγία και Καλιφόρνια των ΗΠΑ.

Το ενδιαφέρον τους πλέον είναι στραμμένο σε άλλες μορφές ήπιας ενέργειας όπως είναι τα θαλάσσια αιολικά πάρκα, οι πλωτές γιγάντιες ανεμογεννήτριες που κινούνται με τους ανέμους των ωκεανών, τα φωτοβολταϊκά που προσφέρουν άμεσα και οικονομικό κέρδος σε όποιον ιδιώτη επενδύσει σε αυτά κλπ

Το «Αιολικό Πάρκο» ακούγεται όμορφο και αθώο. Η πρώτη σκέψη που σου έρχεται, είναι να πάρεις το παιδάκι σου και να το πας εκεί να παίξει.

Που να φανταστείς πως έτσι χαϊδευτικά ονομάζουν το στήσιμο σιδερένιων τεράτων ύψους 110μ πάνω σε τσιμεντένιες βάσεις 2.000 τόνων και χιλιόμετρα καλωδίων υψηλής τάσης; Στα πάρκα φυτεύουν δέντρα και λουλούδια, όχι τσιμέντα και σίδερα. Δεν πρόκειται για πάρκα, αλλά για βαριές Βιομηχανικές Ζώνες.

Σκεφτείτε μόνο: Οι βουνοκορφές θα ισοπεδωθούν, αφού η κάθε ανεμογεννήτρια απαιτεί ένα τεράστιο επίπεδο χώρο για τις εγκαταστάσεις της και τους κολοσιαίους γερανούς που θα την αναρτήσουν στη συνέχεια. Για να στηθεί η κάθε βάση, χρειάζονται 500 περίπου κυβικά μέτρα τσιμέντο -που θα κατασκευαστεί στην περιοχή- που σημαίνει φυσικά πως θα αφαιρεθεί αυτός ο όγκος απ΄το υπέδαφος για να γίνουν τα θεμέλια. Πολλαπλασιάστε αυτά τα κυβικά με τον αριθμό των ανεμογεννητριών. Που πιστεύετε πως θα πάει αυτός ο απίστευτος όγκος δεκάδων χιλιάδων κυβικών χώματος και πέτρας; Θα μεταφερθεί κάπου αλλού, ή θα ριχθεί από τις μπουλντόζες στις πλαγιές, για να αρχίσουν οι διαβρώσεις του εδάφους μετά τις πρώτες βροχές;
Σκεφτείτε το πλήθος των δρόμων που ανοίγονται αυτή τη στιγμή στα βουνά για να μεταφέρουν οι ειδικές για το σκοπό αυτό νταλίκες τα γιγάντια εξαρτήματα, όταν χρόνια τώρα αγωνιζόμαστε για ένα ασφαλή δρόμο προς ο Κέντρο Υγείας και το Δημοτικό Σχολείο, όταν στο ολοκαίνουργιο αυτό Γυμνάσιο, οι μαθητές έρχονται μέσα από ένα κατσικόδρομο. Σκεφθείτε τους εκατοντάδες πυλώνες της ΔΕΗ, τους υποσταθμούς, τα χιλιόμετρα των σκαμμάτων για τα υπόγεια καλώδια υψηλής τάσης.

Ο άνθρωπος δεν ζει δίπλα στις ανεμογεννήτριες. Αυτό πρέπει να το καταλάβουμε. Δεν είναι μόνο ο θόρυβος. Οι κατασκευαστές θα ισχυριστούν πως δεν παράγουν θόρυβο. Οτιδήποτε βασίζεται στη μηχανική τριβή, παράγει θόρυβο. Ο ρότορας αφού έχει γρανάζια, προκαλεί θόρυβο. Ναι μεν τα γρανάζια είναι κωνικά και ο χώρος είναι απόλυτα ηχομονωμένος, αλλά για πόσο χρονικό διάστημα; Αν δηλαδή μετά ένα χρόνο τους ειδοποιήσουμε πως η ανεμογεννήτριες 5, 15 και 125 κάνουν θόρυβο, θα στείλουν την άλλη μέρα συνεργείο εωρειτών τεχνικών να τις επισκευάσουν; Οτιδήποτε καιρό και αν κάνει; Μας το υπογράφουν;
Επαναλαμβάνω: Ο άνθρωπος δεν ζει δίπλα στις ανεμογεννήτριες. Μέσα σε υπέρηχους, υψηλές ηλεκτρικές τάσεις και ηλεκτρομαγνητικές ακτινοβολίες. Παθαίνει κατάθλιψη. Και ξέρετε το βασικό λόγο; Γιατί μέσα στο γνώριμο περιβάλλον που ήλεγχε όλη του τη ζωή, ξαφνικά αισθάνεται σαν μυρμήγκι.
Γιαυτό κανένας δεν αγοράζει εκεί οικόπεδο (ακούγεται σαν ποντιακό ανέκδοτο) κανείς τουρίστας που επιζητεί την ηρεμία της φύσης και της υπαίθρου, δεν επισκέπτεται περιοχές με ανεμογεννήτριες εξαιτίας της οπτικής και ηχητικής ρύπανσης. Αυτό το διαπιστώνει όποιος προσπαθήσει να ζήσει έστω και μια μέρα σε περιοχή δίπλα σε ανεμογεννήτριες.
Αιολικό πάρκο, σημαίνει απλά και μόνο, αύξηση κέρδους των επιχειρηματιών μέσω της οικονομίας των επενδύσεων: Αντί να φτιάχνουν καινούργιους δρόμους και να θάβουν χιλιόμετρα καλωδίων για να καλύψουν μια βουνοκορφή, τις βάζουν όλες μαζί τη μια πάνω στην άλλη, και ξεμπερδεύουν!

Αλλά τι σημαίνει πράσινη ανάπτυξη;
Στην ουσία έχουμε να κάνουμε με δυο αντιφατικούς όρους. Δεν μπορεί να συνυπάρχουν και οι δύο: Ή πράσινη, ή ανάπτυξη. Ένα τοπίο είναι πράσινο. Όσο αναπτύσσεται κάτι απάνω του, τόσο το πράσινο μειώνεται.

Η ορολογία «πράσινη» ανάπτυξη είναι για να ξεγελάσουν εμάς τους υπάκουους υπήκοους αυτού του κράτους. Μη ξεχνάτε πως κανένας δεν μας ρώτησε ποτέ αν θέλουμε ή όχι τις ανεμογεννήτριες, κανένας και ποτέ δεν μας ενημέρωσε για τα σχέδια και τις προθέσεις τους, δεν έγινε καμία δημόσια συγκέντρωση, τα πάντα έγιναν κρυφά πίσω απ΄την πλάτη μας, παραβιάζοντας τις βασικές αρχές της δημοκρατίας, της συνθήκης του Αarhus της ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΤΩΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΩΝ ΚΟΙΝΟΤΗΤΩΝ, καθώς και της Οδηγίας 2003/35/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου,
Τι περιλαμβάνει η συνθήκη του Aarhus; Την κατοχύρωση των δικαιωμάτων συμμετοχής του κοινού στη διαδικασία λήψης αποφάσεων για περιβαλλοντικά θέματα, προκειμένου να συμβάλλει στην προστασία του δικαιώματος διαβίωσης σε περιβάλλον κατάλληλο για την προσωπική υγεία και ευημερία.

Επαναλαμβάνω: Κανείς δεν μας ρώτησε ποτέ αν θέλουμε ή όχι τα έργα, οι πάντες απαξιώθηκαν να μας λάβουν υπ΄όψην, κανείς δεν μας ενημέρωσε για το τι γίνεται λίγα μέτρα πάνω απ΄τα κεφάλια μας. Αν βρισκόμαστε σήμερα εδώ, είναι από ιδιωτική πρωτοβουλία.

Γιατί η Αιολική Ενέργεια δεν είναι τίποτα άλλο, παρά μια νέα γιγάντια αγορά που εξυπηρετεί τα συμφέροντα των μεγαλοεπιχειρηματιών που έτρεξαν όπως ήταν αναμενόμενο, να αξιοποιήσουν την ευνοϊκή γι' αυτούς νομοθεσία και τις τεράστιες επιδοτήσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης, συμπεριφερόμενοι σαν νέοι αποικιοκράτες και επένδυσαν οικονομικά στο τελευταίο αγαθό που μας απέμεινε: Τον αέρα που αναπνέουμε!

Η Αιολική ενέργεια, αν της αφαιρέσουμε όλα τα στολίδια και τις ωραίες λέξεις, είναι ο καινούργιος μπελάς που μας βρήκε, από τη στιγμή που κάποιοι ανακάλυψαν τον τόπο μας και σαν κατακτητές, απαίτησαν Γη και Ύδωρ, ή για να κυριολεκτούμε, Γη και Αέρα.
Αν φυσικά γινόταν κάτι τέτοιο στην αρχαιότητα, οι κάτοικοι αυτής της περιοχής θα τους πετούσαν στα πηγάδια - δεν χρησιμοποιώ τις λέξεις πρόγονοί μας για να μην προσβάλω τη μνήμη τους- εμείς όμως σαν γνήσιοι νεοέλληνες, σύμφωνα με τις αρχές μας «χέρι που δεν μπορείς να δαγκώσεις φίλα το», υπογράψαμε τα λευκά χαρτιά των συμβολαίων τους και απολαμβάνουμε -θέλοντας και μη- την προστασία της παχιάς σκιάς τους।